Rozdział trzynasty. Powrót przeszłości.

Podczas naszej podróży zdąrzyłam przemyśleć wiele spraw i jeszcze nie byliśmy na miejscu. Po długiej ciszy w końcu postanowiłam się odezwać do Niall'a.
-Niall kiedy w końcu będziemy na miejscu?
-Jeszcze chwila. Napewno Ci się spodoba.
-Ty mi lepiej powiedz gdzie mnie wywiozłeś?
-A Ty za każdym razem to samo.
-Ty też.
-Trzeba było się tak niecierpliwić już jesteśmy na miejscu.
-Tak.
Niall zaparkował samochód. I jak naprawdziwego dżentelmena przystało otworzył mi drzwi i podał mi rękę. Wyszłam z samochodu i moim oczom ukazał się drewniany domek w środku lasu. Podeszliśmy bliżej, Niall z kieszeni spodni wyciągnął klucze i otworzył drzwi. W środku było naprawdę miło i przytulnie. W salonie była ogromna kanapa oraz kominek, w którym palił się ogień. Rozejrzałam się jeszcze chwilę po pomieszczeniu i usiadłam na kanapie. Niall oczywiście, gdzieś zniknął. Po kilku minutach wrócił z szampanem i truskawkami. Nalał szampana i usiadł obok mnie.
-Niall dziękuje Ci bardzo za wszystko.
-Nie ma o czym mówić księżniczko.
-Lily obiecaj mi, że zawsze będziesz ze mną szczera. Nawet jeżeli to będzie okrutna prawda.
-Obiecuje.
Żle się czułam z tym, że nie powiedziałam jeszcze Niall'wi o Dan'ie, ale nie chcę żeby się nie potrzebnie martwił. Sama muszę sobie poradzić z moją przeszłością.
-Lily mam dla Ciebie jeszcze jedną niespodziankę.
Niall wstał z kanapy. Z kieszeni wyciągnął czerwone pudełeczko i uklęknął przede mną.
-Lily wyjdziesz za mnie i zostaniesz panią Horan?
Byłam kompletnie zaskoczona i nie wiedziałam co powiedzieć.
-Lily rozumiem jeśli nie jesteś jeszcze gotowa lub poprostu nie chcesz.
-Niall oczywiście, że chce tylko poprostu zaskoczyłeś mnie.
-Czyli się zgadzasz?
-Tak.
Niall założył mi na palec pierścionek. Był przepiękny. A ja rzuciłam mu się w ramiona, uroniając przy tym kilka łez szczęścia. Tą cudowną chwilę przerwały jakieś dziwne dżwięki.
-Niall ktoś chyba jest na zewnątrz.
-Pójdę sprawdzić.
-A jak to jest jakiś bandyta, albo jeszcze gorzej.
-Ze mną i tak nie wygra.
Niall wyszedł sprawdzić co to było. Ja zostałam w salonie. Z jednej strony byłam szczęśliwa, ale z drugiej martwiłam się, że Dan może wszystko popsuć. Mam nadzieje, że nie ma go tutaj. Po chwili wrócił Niall.
-Sprawdziłem nikogo tutaj nie ma. To napewno jakieś zwierze.
-Obyś miał racje.
Reszta wieczoru minęła nam już spokojnie. Obejrzeliśmy jeszcze jakiś film i więcej już nic z tego wieczoru nie pamiętam. Musiałam zasnąć. Następnego dnia rano obudziłam się w zupełnienie innym pomieszczeniu niż salon. Miejsce obok było puste. Wstałam z łóżka i zeszłam na dół do salonu. Na ławie leżała jakaś karteczka. Wzięłam ją do ręki i przeczytałam.

Karteczka:
Przepraszam, że nie było mnie przy Tobie jak się obudziłaś. Pojechałem do sklepu w celu zrobienia jakiś zakupów na śniadanie. Będę za jakąś godzinę lub dwie.
Bardzo Cię kocham Niall.

Poszłam do łazienki i wykonałam wszystkie poranne czynności. Moja sukienka była kompletnie wygnieciona przez noc. Na szczęście w łazience znalazłam jakieś dresy oraz koszulkę, które założyłam. Potem udałam się do salonu i usiadłam na kanapie. Drzwi wejściowe otworzyły się. Myślałam, że to Niall już wrócił, wstałam i chciałam się przywitać. Niestety to nie był Niall tylko Dan.
-Widzisz kochanie mówiłem Ci, że niedługo się spotkamy.
-Czego ode mnie jeszcze chcesz?
-Ja??? To był błąd, że Cię zostawiłem wtedy i chciałbym to teraz naprawić.
-Czy Ty siebie słyszysz co Ty mówisz.
-Tak. Chcę żebyśmy byli razem.
-To jest nie możliwe. Po pierwsze nie kocham Cię, a po drugie mam chłopaka, a w dodatku jesteśmy zaręczeni.
Po moich słowach podszedł bliżej mnie i mocno oparł mnie o ścianę.
-Jeszcze zobaczysz, że osiągne to chcę. Zawsze mam to czego chce. Jak wrócisz z powrotem do Londynu masz ostatnią szansę na zmianę swojej decyzji. Inaczej Tobie lub temu jak mu tam... coś się stanie. Zrozumiano?
-Tak - Wypowiedziałam z wielkim trudem.
Dan wyszedł. Ja coraz bardziej się go bałam. Modliłam się, żeby Niall już wrócił. Na wypadek powrotu Dan'a. Niall dość długo nie wracał bardzo martwiłam się. Wzięłam mój telefon i zadzwoniłam do niego. Niestety nie odbierał. A jeżeli Dan coś mu zrobił?







-----------------------------------------------
Jest już rozdział trzynasty. Mam nadzieje, że wam się spodoba. Dziękuje wam za komentarze oraz tym osobą, które wspierają mnie w pisaniu. Dan niestety namiesza trochę w życiu Lily i Niall'a. Ale nie będę nic już więcej zdradzać. Wszystko wyjaśni się w kolejnych rozdziałach.